مدت زمان مطالعه: حدود ۳ دقیقه و نیم
کاردرمانی در بیماران آسیب نخاعی (SCI)
مقدمه
آسیب نخاعی (Spinal Cord Injury یا به‌اختصار SCI) یکی از جدی‌ترین آسیب‌های سیستم عصبی مرکزی است که می‌تواند تأثیر عمیقی بر عملکرد حرکتی، حسی، عملکرد اندام‌ها و استقلال فرد در زندگی روزمره داشته باشد. کاردرمانی در بیماران SCI نقش کلیدی در بازتوانی، بازیابی عملکرد و ارتقاء کیفیت زندگی ایفا می‌کند.
هدف از کاردرمانی در SCI چیست؟
کاردرمانی در آسیب‌های نخاعی تنها به توانبخشی اندام‌ها محدود نمی‌شود. اهداف این رشته شامل موارد زیر است:
افزایش استقلال فردی در فعالیت‌های روزمره (ADL)
پیشگیری از دفورمیتی و مشکلات مفصلی
تقویت عضلات باقی‌مانده و جبران عملکرد عضلات از دست رفته
آموزش استفاده از وسایل کمکی و تکنولوژی‌های تطبیقی
حمایت روانی و اجتماعی برای پذیرش شرایط جدید زندگی
چه مشکلاتی در بیماران آسیب نخاعی دیده می‌شود؟
بسته به محل آسیب (گردنی، سینه‌ای، کمری)، بیمار ممکن است با طیف وسیعی از چالش‌ها روبه‌رو باشد، از جمله:
فلج کامل یا ناقص اندام‌ها (پاراپلژی یا تتراپلژی)
محدودیت در کنترل ادرار و مدفوع
مشکلات تعادلی و نشستن طولانی
کاهش حس و درک بدنی
خطر زخم فشاری به دلیل بی‌تحرکی
مداخلات تخصصی کاردرمانی برای SCI
کاردرمانگر پس از ارزیابی دقیق وضعیت جسمی، شناختی و روانی بیمار، برنامه‌ای جامع طراحی می‌کند. برخی از مداخلات تخصصی عبارت‌اند از:
تمرینات تقویتی و دامنه حرکتی (ROM)
آموزش تکنیک‌های جابه‌جایی، استفاده از ویلچر و تعویض وضعیت
تطبیق محیط خانه و محل کار با نیازهای جدید بیمار
تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف در بیماران تتراپلژیک
آموزش فعالیت‌های عملکردی مثل لباس پوشیدن، غذا خوردن و حمام رفتن
نقش خانواده و محیط در روند درمان
حمایت خانواده، آموزش مراقبین و آماده‌سازی محیط زندگی، بخش مهمی از فرآیند کاردرمانی در بیماران آسیب نخاعی است. بدون مشارکت فعال اطرافیان، دست‌یابی به استقلال و کیفیت زندگی مطلوب دشوار خواهد بود.
۵
از ۵
۲ مشارکت کننده
